امیررضا کوهستانی

امیررضا کوهستانی (زاده ۱۸ خرداد ۱۳۵۷ ، شیراز) نویسنده و کارگردان تئاتر است. او با اجرای بیش از ۲۰۰ تئاتر در خارج از کشور، از جمله موفق ترین کارگردانان تئاتر به شمار می رود. امیررضا کوهستانی در سال ۱۳۵۷ در شیراز به دنیا آمد. ۱۸ ساله بود که اولین داستان­ کوتاه­ا­ش را در روزنامه ­های محلی چاپ کرد. پس از آن جذب سینما شد و تحصیلات آکادمیک خود را در رشته ی کارگردانی سینما آغاز کرد، سپس در دانشگاه منچستر انگلستان در رشته ی مطالعات تئاتری ادامه داد. وی اولین نمایشنامه ی خود را با نام «و روز هرگز نیامد» در سال ۱۳۷۷ نوشت که هرگز به اجرا در نیامد. یک سال بعد نمایش­ «قصه­ های در گوشی» را به روی صحنه برد که توجه­ بسیاری را در هجدهمین جشنواره ی تئاتر فجر جلب کرد. در سال ۱۳۷۶ گروه تئاتر مهر را تشکیل داد و با سومین اثرش «رقص روی لیوان­ها» (۱۳۸۰) حمایت چندین فستیوال هنری اروپایی را کسب کرد و از این پس موقعیت خود را به عنوان یک نویسنده- کارگردان خلاق تثبیت نمود. او در سال ۲۰۰۲ نمایش «تجربه ­های اخیر» را در فستیوال تئاتر جهان در شهر بُن آلمان دید و پس از آن تصمیم گرفت که این اثر که برداشتی از نمایشنامه­ای کانادایی است را به همین نام بازنویسی و اجرا کند. آثار بعدی او «در میان ابرها» -که درباره ی مهاجرت است- (۱۳۸۴)، «خون خشک و سبزی تازه» (۱۳۸۶)، «کوارتت» (۱۳۸۶) هر کدام درتئاتر و چندین فستیوال­ و تئاتر اروپایی به اجرا در آمده­اند. وی نمایش «اوتوپیاها» را با همکاری یک نمایشنامه­ نویس- کارگردان ژاپنی (اوریزا هیراتا) و یک کارگردان فرانسوی (سیلوان موریس) در فرانسه و ژاپن به روی صحنه برد. کوهستانی بعد از چند سال تحصیل در انگلستان برای اجرای نمایش «درشب ۱۷ دی کجا بودی؟» به بازگشت و همچنین آن را در تئاتر La Colline فرانسه و چندین کشور اروپایی اجرا کرد. کوهستانی سپس تئاتر ایوانف را در سال ۱۳۹۰ بر اساس نخستین نمایشنامه بلند آنتوان چخوف را در تماشاخانه شهر به صحنه برد. در بهمن ماه سال ۱۳۹۰ فیلم پذیرایی ساده به کارگردانی مانی حقیقی که فیلمنامه اش بطور مشترک توسط وی و امیررضا کوهستانی نوشته شده بود در شصت و دومین دوره جشنواره فیلم برلین در بخش جنبی فورم (تریبون آزاد) برنده جایزه نتپک (شبکه توسعه سینمای آسیا) شد. کار بعدی وی تئاتر دیوار چهارم بر اساس نمایشنامهٔ انگلستان اثر تیم کراوچ بود که در سال ۹۱ در تالار شمس به روی صحنه رفت. نمایش سالگشتگی که در سال ۹۲ بار دیگر در تالار شمس بر روی صحنه رفت به نوعی دنباله ایی بود بر تئاتر رقص روی لیوانها و سرنوشت شخصیتهای آن نمایش را پی می گرفت.کوهستانی با نمایش شنیدن(۱۳۹۴) پس از ده سال و بعد از نمایش در میان ابرها(۱۳۸۴) که در تالار قشقایی به صحنه برده بود به تئاتر شهر بازگشت.